HER MEVSİM AYRI YERDE

Her mevsim þu gönlümde bir hatýra býraktý,
Her mevsim ayrý yerde sönmez bir ateþ yaktý.
Benliðini kaybetmiþ böyle mecnun yarattý,
Her mevsim kucaðýma bir yýðýn yaprak attý.

Kar mý yaðmadý saça, yýllar mý unutmadý?
Bahçemde açacaktý gül sözünü tutmadý,
Kemanýma yalvardým gönlümü avutmadý,
Her mevsim yüreðimi gözyaþýmla ýslattý.

Muhabbet delisiyim, giderim peþi sýra,
Bak, feryat ediyorum, düþürdün beni dara,
Eserini gel artýk meyhanelerde ara,
Her mevsim kadehime bir tutam zehir kattý.

Ben þimdi yapayalnýz derdimle baþ baþayým,
Hangi ümitle nasýl, menzile ulaþayým,
Ýsterdim ki, seninle baharda buluþayým,
Her mevsim hâyâlimi geçmez akçeye sattý.

Ne bahar kaldý, ne yaz; ne de hazan sabahý,
Daðlarda yankýlanan iþte Kerem’in âhý,
Baðrýma bastýklarým ikimizin günâhý,
Her mevsim gölgesini üzerime býraktý.
Her mevsim üzerime bir avuç toprak attý.
Sosyal Medyada Paylaşın: