akþamüstü arada bir, arkadaþlarýmla takýlsam ýþýk hýzýnda geçerdi zaman. o gece söndürmez sundurmanýn ýþýðýný perdeyi açýp defalarca yollarýma baktýðýný, ve hatta tansiyonu yükseldiðini evhamdan ertesi sabah yine kendisinden duyardým, baþ baþa kalýnca, merakýndan baþlardý soru yaðmurlarý, susardým, sustuðumda daha çok…
ha bir de… üstüm baþým kokarsa, Ýþaret parmaðýný dudaðýna dayadý mý, kaþlarýný çatar, sebebini dünden anlardý. o vakit, parmak uçlarýna basarak yürürdün, duymasýn evdekiler dercesine birkaç gün sonra, payýmý alýrdým nasihat-namesinden. bu halimle bile, bir tek o olurdu bana kol kanat geren.
seni gördüðüm an, ‘Ay açar.’ gökyüzü, ‘Gözlerinden topladýðým ne yýldýzlar var.’ dünya dönmeye baþladý, derdi. düþünürdüm. adým güneþin adý, ‘Gün yanýðý yüzlüm’ deyivermesi iþte beni böyle taþýrdý annem göklere, dünden bugüne, bugünden yarýnlara, oysa en çok toprak yorardý annemi, bir de þýmarýk çocukluðumla ben, hasretimin toprak kokmasý, affedip affedip sevmesi, deðiþmez özelliðinden.
en çok o bilir, en çok o tanýr, en çok da o sever, uzaðý yakýn eder. solsa dahi duvara astýðý farklý baktýðým resimler, yüreðinden soldurmadý, hiçbir zaman. sofradan bile bile sonradan kalkmasý, tokmaklý saat sesin de çaðrýþtýrmasý, daldýkça hatýrlamasý. taþýyýcý sevgi ustasý olmasýndan. açlýðýmý, tokluðu mu, yokluðumu… ve hatta boyumu kilo mu? bir bakýþta anlar ki, sana hayran olmam bu yüzden.
Oysa Sýðmýyor, mýsralara, duygulara. hep bir numara büyük geliyorsun, anla ne desem, ne yazsam da boþ biliyorum artýk düþ yoldaþým, hayat paydaþý, ana aþkým bu gün gedik diþlerin ile gülüver bana seviyorum seni, seni çok… aðlamak yok ha…
2012/6
Sosyal Medyada Paylaşın:
Toprağımsın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.