......ACILARIMDAKİ YALNIZLIĞIMA .........

Gül kokarken göðüs kafesim,
Beyaz kefenlere bürünmüþ bedenime,
Kanlar damlýyordu gözlerimden ,,,,,,,,


Oysa herkesin sevdasý kýrmýzýya açardý
Herkesin bir kaðýttan gemisi yüzerdi umutlarýnda,
Bir kuþ uçardý mutluluktan yana,
Bir yunus baðýrýrdý okyanuslarda,

Sararmazdý kimsenin gözleri aðlamaktan,
Siyahlaþmazdý saçlar, uzarken açlýk kokan geceye,
Bir ben daha doðardý uykusuz gecelerden,

Uykularda yazardým duvarlara hasretimi,
Eteklerimden kuþlar havalanýrdý,
Bulutlarda gezinirdim, melek kanatlarýyla
Endamlý bir kadýn olurdum,
Bir göz yaþýmda binlerce evlat doðuran

Gün doðardý hasret dolu sabahlara,
Ben kovalanýrdým rüyalarýmdam,
Keskin bir býçak gibi olurdu yaþanmýþlýklar,
Sancýlarým baþlar, hüsranlara boðulurdum,

Ruhum ölürken, bedenim yeni bir güne baþlar,
Yalnýzlýklarým baþýma kara yazmalar baðlar,
Bedenim can çekiþir ruhsuzluktan,
Yeni bur umuda tutunmak için sancýlarým baþlar,
Bir anne hýçkýrýðýnda yeniden doðursa ya beni,
Çekse ya doðmamýþ evlat sancýlarýný,

Sahipsiz kalmýþ ruhum terk eder bedenimi,
Son kez topraða düþer caným,
Gül yapraklarýný kanat yapmýþ bir melek konar
Avuçlarýma,
Hýçkýrýklarýmda içimdeki annem aðlar,

BENÝ YALNIZ BIRAKAN ANNEME


Sosyal Medyada Paylaşın: