Yâr aklýma gelince volkan olur yüreðim Sevdam sýðmaz içime kýzýl lav gibi akar Varýr aþk denizine yýkýlýr mendireðim Engel tanýmaz aþar ikimizi de yakar
Güneþimsin ufkumda sabah aðaran tanda Zemheride açýlan gülümsün gülistanda Kalbimde hüküm süren padiþah da sultan da Sensin; otur tahtýna aþkýn tadýný çýkar
Barýþtým gecelerle sýrdaþým dostum oldu Ay buluttan sýyrýldý dünyam ýþýkla doldu Mehtap öptü denizi yakamozlar da boldu Dalgalar köpük köpük varýp sahili yýkar
Ayaðýmýn altýnda kayýyor sanki kumlar Ruhuma neþe saçar renk cümbüþü zakkumlar Bakýnca gözlerine gönül aþký vakumlar Kalpten kalbe yol bulur mutluluk tacý takar
Sevdanýn bahçesinden mutluluðu derelim, Göz göze bakýþalým hep el ele verelim Evvel ve ahir derken gel vuslata erelim Belki felek acýr da yeni bir libas diker