ÖYLECE TEK BAŞINA

ÖYLECE TEK BAÞINA
Aþaðýda uçsuz bucaksýz mavi deniz,
Mavilerin en güzeli belki,
Kýyýda kayalara hýrçýn,
Coþkuyla savrulurken, Köpük, köpük,
Bembeyaz duvak gibi,
Kayalarla buluþurken,
Çýlgýn davetkar Akdeniz,
Ne iþi vardý,
Denizden metrelerce yükseklikte,
Falezlerin tepesinde, Bir adým atsa,
Ne olurdu acaba sonu ,
Ýhanetin bedeli aðýrmý gelmiþti,
Sevgiye verdiði emekler boþamý gitmiþti,
Yüreðinde yanan ateþi,
Söndürürmü Akdeniz,
Bitermi son bulurmu acýlarý ýzdýrabý,
Kayalýklarýn baþýnda öylece tek baþýna,
Kim bilir, Bir adým atsa,
Ne olurdu acaba sonu,
Beklide, Ýçindeki bu yalnýzlýk,
Sonunu mu hazýrlýyor du,
Bakarken neyi düþünüyordu,
Bu denli umutsuzca,
Yüzün de anlam sýz bitkin
Çoktan her þeyden vazgeçmiþ ifadeyle,
Gözleri takýlýr,
Kayalýklarýn arasýndan fýþkýran
Renk, renk adýný bilmediði,
Bir avuç topraða sýkýca tutunmuþ,
Parlak yabani çiçeklere,
Çiçekler deki yaþam arzusu,
Kalmýþ mýydý onda acaba ?,,
Aðlarken ,
Aðlamak istemiyorum diyordu,
Gururu incinmiþti oysa,
Yüreðinde ki acý ve keder,
Sürüklemiþti artýk elinde deðildi,
Gözlerinden istemese de,
Yanaklarýndan süzülüyordu gözyaþlarý,
Önce güneþten yanmýþ tenini,
Sonra elbisesini ýslatýyordu,
Soruyordu kendine,
Ben buraya neden geldim,
Ne iþim var, Neyi bekliyorum,
Kimi bekliyorum yanýtý yoktu sorunun,
Biliyordu oysa,
Uzattýðý eller ona uzanabilir miydi,
Ah o keþker, Belki de,
Ya sevdikleri ondan vazgeçmiþlerdi,
Yada,
Bu hayat tan vazgeçirmeye,
Ýtmeye mi çalýþmýþlardý,
Çok mu zordu çok mu geçti ,
Onun elinden tutup vazgeçirtmek.,
Çok mu aðýr geldi, Ona istediði güveni ,
Sevgiyi vermek,,

ÝNCÝ . H. Atakay 2010

Sosyal Medyada Paylaşın: