ben seni gecelerinde tanýdýðým yaðmurdan elleri olan o þehirde sevdim baþýný þiirlerime yasladýðýn saatleri vardý baharý erguvan kokardý sen kokardý adý gözlerimde gizli o þehir hala uzak deðil bu þehir yokuþlu bu þehir hain bakýþlý /yorulursun kalbime aktýðýn o þehre dön ne olursun
sen gittin diye terk etmedim anýlarýmýzý hala ikimiz oturuyoruz o kýyý kahvesinde þaþýrsa da yine iki demli çay söylüyorum garson çocuða uzak gözlerinde yudum yudum geçiyor zaman ellerin avuçlarýma düþüyor birden içim ýsýnýyor bu þehir soðuk bu þehir rüzgarlý/savrulursun kalbime aktýðýn o þehre dön ne olursun
þarkýlar söyleyince gözlerime yaþlar dolduðunu ben tez anladým sensizliðin ne demek olduðunu kalabalýk caddelerde açma gözlerini /beni unutursun kalbime aktýðýn o þehre dön ne olursun
Sosyal Medyada Paylaşın:
nuhkenis Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.