Zıpkın Yemiş Yüreğim..

elaya çalan gözlerinde çaðla yeþili filizlenir
pýnarlarýn bereketinde soluklandýðým
ürkek bakýþlarýna yaslanýrken ta ötelerden
kumsala deðen sýcaklýðýn sarar her yanýmý
bulutlara sakladýðýn gül endamýna oflar çekerken
yaðmur olupta çiselesen yüreðime usul usul
dönüpte bakmasam senden baþka güzel olana...



hergün gözlerimde asýlý kalsan maviliðinle
martýlarý uçurtsam düþlerimin enginliklerine
ahuzarlarýmý unutsam, gömsem gecelerime
sazýn tellerine düþmüþ türkülerde seni dinlesem
yakamozlara karþý baðdaþ kurup, haykýrsam
mekaným sokaklarý çiðnerken sarhoþluðumda
avazlarým seni söylese, çýkýp gelse baharým!...



bilmiyorum, baharlar ne zaman sökün edecek
güneþi peþine takýp envai çiçekleri açtýracak mý
kader dediðim þansýzlýklarýmýn belini kýracakken
aksilikler beni yerden yere çalýyor yokluklarýnda
gün yüzüne hasret gönlümün yarasýnda sen varsýn
zýpkýn yemiþ karasevdalý yüreðim okyanusta kanar
ne olur, sen kokan nefeslerimde dermaným olsan
bitkin halimin üþümüþlüðüne sýcaklýðým olsan birtanem!




... direniþ




Sosyal Medyada Paylaşın: