Tavan arasýndan bir yer ister þair. Biraz da sevgi, Leylâ’nýn gönlünde Aman efendim kim demiþ!
Neredeeeeeeeeeeee……?
Leylâ dediðin yan bile bakmaz, Ýþsiz güçsüz, parasýz, pulsuz, Mecnun denilen birine. Bilmez misin? Onun gönlü Kaf daðýnda. Sen gönül adamýsýn! Otur oturduðun yerde! Ya bodrumda, Ya da farelerin arasýnda, Çatý katýnda.
Masallarý sen yazarsýn! Destanlarý sen! Ne çabuk unuttun? Leyla’da senin Uyduruk bir hikâyen sadece. Haline þükret En azýndan yaþýyorsun ............ Ýyi de ... Duvarlar bile bana dargýn. Takvim savruk. Tablonun boynu bükük. Saat durmuþ. Üstelik, guguk kuþu da ötmüyor artýk. Pili bitmiþ. Gam seni, Rutubet de eþyaný eritmiþ, Bitirmiþ. .............. Býrak bunlarý þimdi Bak þehir horluyor Gecenin bir yarýsý Sen de uyumalýsýn Dediðimde Kapatýrken perdeyi ................... Ah þimdi de Bir kadýn soyunuyor. Tam karþý pencerede. Anadan üryan. Aman tanrým! Bu ne? .............. Takvim-tablo Yerli yerinde. Saat çalýþýyor. Guguk kuþu da ötmede. Oldu olacak Þiirime de gir bari ey kadýn! Ýmgeler tatlansýn. Kelimeler vurulup birbirine. Öpüþüp koklaþa sevdalansýn.
Yalnýzlýðým mý? -Boþ ver caným üzerime mi aldým?
Celâl Çalýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
kardanadam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.