PİRİNÇ

pirinç ülkesi

pervazlarda beliren ilk

bir erik yeþili gibi daðýlan tepelere

güneþ nasýl kayarsa

gölge-tarlalarýn üzerinden

kalem öylesine kayýyor pirinç kelimelerle

bu sabah yataðýmýn kenarýnda

bütün günahlarýmýn silindiðini gösteren

bir iþaret buldum:

kayýk þeklinde bir leðenin içinde

yüzen bahar dallarý...

ah evet, uzak okuyucu,

günahlarýn hatýrlanmadýðý bir yer olmalýydý

bizim için...


Hiç kimsenin göndermediði

artýk gönderseler de fark etmez çünkü yazdým

bundan sonra da göndermeyeceði

cam bir kutuda yüzen bir krizantem olmalýydý

evimizin önünden geçen beyaz boneli

Hollandalý bir kýz olmalýydý

ki elindeki kumral köy ekmeði bana daima

güzel þeyler hatýrlatýr

veya ne bileyim ben sarýþýn spiral

bulut halinde saçlarýyla Rapuntzel

ya da her an bir çam aðacýna dönüþüverecekmiþ

duygusunu veren çünkü bordo flütünden daima

koyu yeþil ezgiler dökülür dökülürdü

bir Pan olmalýydý...

bizim için...


herkesin küçük bir bahçesi olmalýydý

üzerinde fikir teatisinde bulunabileceði saatlerce

mesela aramýzdan biri bahçesinde gece yarýsýndan sonra

enteresan bir durum gözlemiþse hemen hiç çekinmeden

arkadaþlarýný arayabilmeliydi

hareket eden cisimler üzerinde pembe mumlar

kendini gizlemeliydi

tam gece yarýsý olduðunda birdenbire

Mona Lisa çalmalýydý...

gümüþ kaplarýn içinde bir tadýmlýk

yiyecekler olmalýydý...

ne kötü þimdi þu an dýþarý baktýðýmda

sana bu derece yabancýlaþmam...

o kadar yakýndýk ki...

ama iþte þimdi elimi dýþarý uzattýðýmda

yaðmurun yaðýp yaðmayacaðýný kavramak dýþýnda

sana dair hiçbir þey bulamýyor olmam

sana tutunamamam ki katiller bile geride

el izi býrakýr, ne acý...

þu an üstümde sarý simlerle iþlenmiþ

lacivert kadife eþofman olmasýndan son derece

memnun olmama karþýlýk bütün bunlarý

ve baþka birçok þeyi býrakýp

çiçekli ince elbiselerle

kafamda hasýr üçgen bir þapkayla

sulak pirinç tarlalarýnda

seninle yan yana dolaþamayacaðýmýzý

bilmek ne kötü...

ah senden bir iþaret

en ufak bir iþaret gelse...

ama belki de o zaman sen Napoli’ye, Sicilya’ya

hatta Korsika’ya gitmek isterdin de yine bu

pirinç tarlalarý ideasý suya düþerdi...

hatta hiç unutmam bir seferinde ikimiz

Mýsýr’a gitmek istemiþtik de

ben kendimi Salzburg’da sense evde bulmuþtun...

senin benimle hiç konuþmadýðýn günlerdi

sanki aramýzda bir çatlak açýlmýþtý

Salzburg’da seni unuttuðum söylenemezdi

unutmadýðým da...

hiçbir þey çözümlenemiyordu öncesinde de

sonrasýnda da geriye dönülmez hareketlerin...

ben þimdi Paris’te bir Çin lokantasýnda oyalanýyor

olsam da bu ancak gülünç bir tedavi, soytarýlýk

çünkü biliyorum hatta hepimiz biliyoruz ki

pirinç tarlalarý projesi asla gerçekleþmeyecek

ve artýk hiçbir þey eskisi gibi deðil

olamaz da

seninle ayrýldýðýmýz günden beri

bunun için yatak odalarýmýzda

baþuçlarýmýzda su dolu bardaklarýn yanýnda

mumlarýn yanmasý gerekmiyor

artýk sözcüklerle sonsuza dek

oynamak istemiyorum

bazan gri-mavi bulutlarýn içinden

sessizliði yararak bir jet uçaðý geçiyor

bu basit gibi görünen gerçeklik imajý birçok þeyi

bütün sözcüklerin ötesinde

birden açýklýyor sanki

bunu bilmek bana yetiyor.



Sosyal Medyada Paylaşın: