mevsimsiz yaðmur damlarýnda derlediðim hecelerden
sana bir mektup yazmak geldi içimden
hasretin yandiði özlemlerin kül olduðu
ateþ’ten örülmüþ yüreðimin sayfalarýna döktüm
acýlarýný sýzýlarýný en derinlerimi kanata kanata
feryadýmýn kulaðýmda inlediðini
seni her andýðýmda dilimin tutulduðunu
nefesimin düðümlendiðini baþka nasil anlata bilirdim ki
söylesene anne ?
kaç kez davet ettim dualarla güneþim olmaný
sabahlarýma gecelerime yýldzm olmaný
yarýnýmýn aydinlýðý olmaný diledim dualarimla
hep yanlýz kaldým sönük kentlerin sýrtýmý dayadýðým her duvar
milledi,sýrtýmý hançerledi deþe deþe her yanýmý caným acýyor
gözlerimi kapadýðýmm her an seni bekledim
hayalimde gittinse düþlerime gelirsin diye hep beklerdim
gecelerin sonunu,yine gelmedin düþlerime
beklemekten yoruldum birak gelmeyeceksen
ben geleyim ellerini öpmeye avuçlarýna býraktým tüm sevdalarýmý
aðladýðýmý yastýðýmýn ýslaklýðýný görünce anlardým
yanaklarým tuz basýlmýs yara gibi
yankýsýyla hýçkýrýklarimla uyandýðý mý anlardým
çünkü düþlerimin aðladýðýný görmezdim
sabahlarým yetim gecelerim özksüz
uçsuz bucaksýz zifiri karanlýða gömülmüþ
sensiz dünyam da kaybolurdum ben bende
kalýnca umutlarým kayýp gidiyor avuçlarýmda
hayallsiz kaldýðýmý baþka nasil anlata bilirdimki söylesene anne
anýlar yanýyor kirbit caktýlar bende ne varsa yakýyorlar
haberin varmý rüzgarlar fýsýldadýmý anlattýlarmý
ateþ olup yýllarý yollarý daðlarý yakacaðým
bir asi rüzgar olup sana olan hasrete ne varsa savuracaðým
mevsimlere acýya dair ne varsa silmek isterdim
bu yürek yangýný sönmüyor
acilar dinmiyor kovsamda kapýmda yokluk gitmiyor
yoksulum sana yoksulum sana doyamadým
ekmek kokulum sana dayanacak gücüm kalmadi
kýrýldým yýkýldým yokluðunla param parçayým
yoruldum yaþamaktan býltýmm ya artýk
her gün ölmekten dertlerle kederlerle yoruldum
yoðrulmakatan baþka nasýl anlatacaktým
su yalan dünyanýn kahbeligini söylesene anne !!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.