BİR YÜRÜYÜŞÜN SONUNDA ŞARKI

Gökyüzü ilk kez benim, çünkü yukarýya
kaldýrýnca parmaðýmý deðecek kadar yakýn

Deniz benim, ilk kez benim, sularýný ayaklarýmla
köpürtecek, sesini dolduracak kadar avuçlarýma

Rüzgâr ilk kez, sözcükler ilk kez benim, yelelerine
tutunup da uçacak kadar, uçuracak kadar yüreðimi

Bir yürüyüþün sonunda uç veren kanatlarla
acýyý silebilirim, yazýldýkça alnýna çocuklarýn

Bir adýmda geçebilirim kentin ýssýzlýðýndan
göðün, rüzgârýn, denizin coþkulu kalabalýðýna

Ýlk kez benim, ilk kez soluðunu elimde
bir bayrak gibi tutuyorum,
bir daha býrakmamak üzere




Sosyal Medyada Paylaşın: