Yarým kalan bu oyunda Baþ rol senindi Ýstediðimi yaparým edalarýnda Dolaþýyordun Dekoru bile yavan olan sahnede...
Ýçinde ki hazan yaðmurlarýný göstermezdin Hayatýn tekmelerinden nasibini almýþ Boþ hayata boþ boþ gülmeyi de Soytarýlara býrakmýþtýn zaten...
Ne yeni bir sahnede oynamaya gücün vardý Ne de o bayat sahnenin dekorunu deðiþtirmeye...
Hayatý eski ayakkabýlar misali Kenarlarý yýrtýk bir halde sürüklüyordun peþinde.
Derken; olmayacak bir þekilde ben çýktým sahneye Ben sadece figürandým bu hikayede Fazla bir rolüm yoktu zaten Senin yýrtýk ayakkkabýlarýný çýkarmaktý görevim. alýþkanlýklarý söküp atmak zordu Bir türlü alýþamadýn yenisine...
Hep bahanelerin vardý Eski yýrtýk ayakkabýlarýný giymek için ayaðýna...
Halbuki benim zamaným azalýyordu Rolüm bitmek üzereydi. Zaten çok yorucu ve hüzünlüydü görevim Sadece seni yeni ayakkabýlarýna alýþtýracaðým derken Ben senin eski ayakkabýlarýna dönmüþtüm Ýlk fýrsatta çýkarýp atýyor Sonra dayanamayýp geri gelip giyiyordun...
yönetmen son diye iþareti çaktý Rolüm bitmiþti Ýnmem lazýmdý sahneden Gözlerimde olmazlarýn son vedasýyla Öptüm doyasýya seni Asýl baþ rol oyuncusuna býraktým yerimi..
SON DÝYE BAÐIRIYORDU YÖNETMEN PEÞÝMDEN..
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.