HAL BİLMEZLERE
Diken olsa idim gülün dalýndan
Koparsa batardým hal bilmezlere
Hayal âleminden yârin kolundan
Sarýlýr yatardým hal bilmezlere
Bakýp gözlerinde dalsam içeri
Tutuþur yüreðim bir yangýn yeri
Otursa karþýma gel dese geri
Halimi satardým hal bilmezlere
Ýçimi anlasa demeden daha
Her nefes ecel var belki sabaha
Dizde derman olsa geniþler saha
Kaþýmý çatardým hal bilmezlere
Kopan fýrtýnada üþümez bile
Aklýmdan geçeni söylerim yele
Bin kere de dedim diyemez dile
Bir aþýk atardým hal bilmezlere
Kaynayan pýnarýn kuruyor suyu
Güzelde alýþýr güzelin huyu
Ne bilsin gecede bin kez uykuyu
Bölsemde yeterdim hal bilmezlere
Sevgiyse isteðin doludur kese
Aþk engel tanýmaz bakma herkese
Kaldýrýp kaþýný seviyom dese
Canda can katardým hal bilmezlere
Kalender gidemez yol sapa sarar
Aklýndan geçenler akýla zarar
Bu gönül yeniden sana að kurar
Gelse gül tutardým hal bilmezlere
08. 05. 2012
Haþim Kalender
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.