Bana dokunmayýn ne olur
Ben bir tren istasyonunda býraktým hayallerimi
Umutlarýmý yaktým
ümitlerimi yýktým
Artýk anlamý yok sevgilerin
Ben yasaklanmýþ bir kitap gibi
Yasakladým kendimi aþka vede sevgi
Yaþamanýn bütün güzelliðine
Her þey bir tarafada
Ben en çok sana yasaklamýþým kendimi
Þimdi Ben Koskoca bir hiçim
Bir dað gibi kimsesiz
Bilinmeyen bir nehir gibi öksüzüm
Bana dokunmayýn ne olur
Ben benliðini yitirmiþim
Cezalandýrmýþým kendimi aþkým uðruna
Sessiz ve sevgisiz yaþamaya adamýþým ömrümü
Bu yüzden bana dokunmayýn
Elinizi uzatmayýn bana ne olur
Dayanamaz bende uzatýrsam ellerimi
Hala yüreðimde köz gibi yanmakta olan sevgim
Benide Senide yakar tutuþturur her yeri
Bana iliþmeyin ne olur
Yanmayalým bir daha
Yakmayalým hiç bir yeri
Yakýp geçmeyelim önümüze geçenleri
Ezip geçmeyelim sevdiklerimizi
Bana dokunmayýn ne olur
Benim bir patlamayý daha kaldýracak yüreðim yok
Küçük bir deprem bile
Zaten yýkýlan beni Toz buz eder
Bana dokunmayýn ne olur
Ben yanlýzlýklar istasyonuna emanet etmiþim hayallerimi
Umutlarýmý orda emanet ederken
Terk etmiþim sevda þehrini
Yaklaþmayýn diyorum yaklaþmayýn ne olur
Ben yanmýþ yýkýlmýþ yokulmuþ adamýn tekiyim
Dar aðacý kapýmda kurulu
Cellat beklemede
Tellal fermaný okuyacak
Birazdan cellat çekecek iskemleyi
Ve sallanacak dar aðacýndaki bütün hayallerim
Bana dokunmayýn ne olur
Ben artýk ölMüÞ biriyim.
Yazar Mehmet Aküzüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.