hüzünle dalacak gözleri uzaklara saçýný geriye iterken yutkunacak bir kez daha hiçbir þey demeden kalkýp gitsem diye geçerken içinden
’’Ýyiyim’’ , belki de ’’ hiç iyi deðilim ’’ diyecek kadýn. Gözleri hâlâ uzaklarda... beklediði baþka biriymiþ gibi, ya da duymayý düþündüðü cümle...
adam çay kaþýðýyla oynamaya devam ederken ve son yudumunu alýrken kadýnýn yüzüne bakacak sezdirmeden her biri kendi yalnýzlýklarýnda ve söyleyemedikleri sözlerin uzaklýðýnda otururken yan yana... sustuktan önce ve konuþtuktan sonra deðiþen hiçbir þey olmayacaðýný iþte o anda bilecekler ve az sonra kuru bir hoþça kal deyip uzaklaþýp gidecekler belki de… “Nasýlsýn” dediðinde adam Tüm” Ýyi deðilim”leri bir kenara atacak kadýn belki de Bedeni susayarak unutulmamýþ hazlara Uzanacak elinin kýrmýzý ojeli parmaklarý dokunacak usulca erkeðin eline Yavaþça gözlerini indirecek yere Beklediði oymuþ gibi… ve beklediðine deðmiþ gibi…
Ýnce belinden tutacak adam… Ýnce belli bardaða inat, bir yudum daha alacak çayýndan Son bir yudum… Eller kenetlenip kalýnca birbirlerine Sýð bir düþüncede, kadýn soracak! Bahara sevdalý açan bir çiçektim ya gözünde Soldurdun mu beni içinde? Þaþkýn serzeniþin ardýndan dili susacak. Tüm cümleler sustuðunda kalkýp gidecekler Bir þey demeden, diyemeden Akþamýn koynuna doðru. Kutup yýldýzýnýn yol göstermesine hiç gerek yok ki Sevgiyle ve son bir umutla parlayan gözleri kadýnýn Yola çýkardý bile çoktan.
vakitsiz bir gecede bulacaklar kendilerini aðzýnda þarabýn buruk tadý, dudaðýnda rengi dudak tene deðdi. Güneþ gibi parlayan bedenleriyle Uyanmaya adaydýlar sabaha Tüm ”Hoþça kal” larýn nihayetinde Az sonralarý da atýp gecenin koynuna.