sýkmýþým diþlerimi gözlerim kanayana kadar çeyizimizde hüzün motifleri göçebe bir aðýt göðsümün derinliklerinde bu aþkýn dönüþü yoksa duman kýrýðý gözlerinde gecenin hýçkýrýklarý kýrýk keman sesi ve adaðým var moraran hercai düþlerim ateþi delip ýslatýr mendilimi kalbime dolar -sonsuz uykuma- korkuya susamýþ yasadýþý bir rüzgâr
bu aþkýn dönüþü yoksa suya düþer kokusu menekþelerin deniz her zamankinden daha köpüklü serçeler bi garip ötüþlüdür martýlarý mavnalarla baþka türlü danseder hamuruna sevgi katýlmýþ bu dünyanýn
küflü yüzler yok hiçlik de hani ne derler gözlerinden öperim çocuk,gamlý sevda, þiir ne’m kalýr geriye gülüm seni alýrlarsa benden tiksintiler toplamý umutsuzluk sapaðýnda ölüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kaan İnce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.