GECE ŞİİRLERİ

1. D E V R Ý K Y Ü R E K S A V U N M A S I

Çiy doladým kasnaðýna gecenin. Iþýksýzlýðýn hep
yoksul yalnýzlýklara çýkmasý doðurur o rüzgârý.
Giz dizilmiþ çardaklar incir kokulu, çiçek hattý
gözlerine doðru. Kokunda korku. Kafka; mürekkebini
içtiðim mevsimsiz aþk. Ölümün önünde yayýlan;
çýbaný yüzümün. Devrik yürek savunmasý ömrüm.
Yaþlý bir adam vurgun yemiþ. Kuþlar. Düþler.
Kapýlma saatleri, basamaklarýnda ateþ yatan zaman
merdiveninin dik soluðuna. Ve çekip giden bir ben,
ayný denize, irkilen iskeleden.

2. I S S I Z L I K S Ü R Ü S Ü

Sýcak bir buðu düþürdüler ceplerinden, kýþýn geliþini
gözlerime yýkan gölgeler, ölüme giderken. Sonuna vardým
ufuk renginin, gündüz rüyalarýmda gördüðüm. Gün sayýyor
kör eþgalim. Sönüyor gülüþüm, gülün baðrýnda ikindi vakti.
Zaman çaðlýyor, ömrümü biçmeden. Çölde ýssýzlýk sürüsü
gecelerim. Pencerelerden akan yollarda usulca büyüyor
hüzün. Ýsyan dumanlarý. Bir kýyý, boðulduðum. Suçluyum.
Talan edilmiþ sokaklara yeleler taktým, yenilgilerimi
asmak için. Korku salmýþ düþ dudaklarýna. Üzgünüm.

3. B U Y R U K

Gecenin deniz kanatlarýnda, bir kuþun sesine dalmýþ
düþ topluyorum, gözlerime öpücük. Kendine açan bir ýþýðý
emiyor kalbim. Kara tren, sisler duraðýnda akýntýsý
kavuþmanýn. Ten, sahili gurbetin. Dalga dalga köpürüyorum
aþka. Buyruk: Tez boynu vurula!

4. H A R Ý T A

Haritasý parçalandý ellerimde gecenin, bir yitiriþ deðil
bu, sýnýrlarý tutamadým yerinde, gözlerime doldu sular,
þimdi zaman oynak bir gölge. Nasýl baþlasak geri dönmemek
için? Hüzünkýran ardýnda saklanan kalbimle, artýk, okyanuslara
açýlmak geçmeli içimden. Biliyorum. Ama kavuþmalar ayrýlýktýr
bazen.
Sosyal Medyada Paylaşın: