Bir çocuk sesi uzanýyor Geçmiþten geleceðe Canevimden geçiyor Eylül’ün pusuna karýþarak
Kuþlarýn kanat çýrpýþlarýyla Dalýp gidiyorum yine Kývranan lacivert düþlerime
Albenisi gözlerinin Gün gibi döndü Bir çiçeðin kayboluþuyla Gecenin yalnýzlýðýnda
Kýzgýn yüzümde ýsýnýyor sabah Ve gözlerimde büyüyen kara sevda Sevincin kanattýðý sýcaklýðý örterken Can çekiþiyor buruk sesimde içlenen anlam Yok aðlamýyorum Bir deri bir kemik toz içinde Yemin ediyorum seni sevdiðime
Kaç kez sarýldým sana Ey sýcacýk öpüþlerin Uçsuz bucaksýz yumuþaklýðý Boðuldum kaç kez içinde
Ölüm kokusu karýþýyor yüreðimden gelen gül kokularýna Karanlýkta çepeçevrelenen bedenime sarýldým sýkýca Özlediðim gülüþü yüzünde sakla
Sen ey ölümün oðlu ve gecesi sevinin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kaan İnce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.