Kök salmýþ fenaya ömrüm, damarýný kýramadým Delice coþuyor nefsim, arzularým küremedim Mevsimler oluyor demde, sonsuz bahar göremedim Gel Bir daha düþünelim, Dünya ölüme meyyaldir Yönü bu dünyaya yaþam, fani bir hayal, hülyadýr.
Sanma ki her þey senindir, daim sende kalmýyor hem Düþmüþsün zaman düzüne, sarartýr seher yeli sem. Yaþam kýsaltýyor ömrü, günü, güne etmiyor cem. Gel Bir daha düþünelim, Dünya ölüme meyyaldir Yönü bu dünyaya yaþam, fani bir hayal, hülyadýr.
Hülyada dalma hülyaya, sevdalar ait Mevla’ya Tedennilik hiç yaraþmaz, meftunken Arþý ala’ya Biz neyiz ki þan, þöhrette, nemrutlar düþtü belaya Gel Bir daha düþünelim, Dünya ölüme meyyaldir Yönü bu dünyaya yaþam, fani bir hayal, hülyadýr.
Nefsim gülüp geçer iken, ruhum binler aðlayýþta Beþer dökülür mahþere, gözyaþlarým çaðlayýþta Biçar feryat, figan, avaz, özler, özüm daðlayýþta. Gel Bir daha düþünelim, Dünya ölüme meyyaldir Yönü bu dünyaya yaþam, fani bir hayal, hülyadýr.
Sandým ki her þey benimdir, daim bende kalacak hem Düþünce zaman düzüne, sarartý bin bir yeli sem. Yaþadýkça ömrüm bitti, gün günüme olmuyor cem. Gel Bir daha düþünelim, Dünya ölüme meyyaldir Yönü bu dünyaya yaþam, fani bir hayal, hülyadýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sevenol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.