Öyle farklý yerin vardý ki bende;
Hece hece güven, harf harf servettin…
Þimdi istesen de istemesen de,
Tüm yaptýklarýna: “ - hata “ desen de,
Nasuhî tövbeyle "-kat’a" desen de;
Ruhum huzur bulmaz senli desende!
Düþün! Neyi yýktýn, ne harap ettin?
Güneþi, mehtabý, taný kaybettin...
Nisansýz ömrüme yaðmur huzuru
Kahrýn kuruttuðu çöle rahmettin
Seninle tatmýþtý kalbim onuru
Söyle de bileyim gözümün nuru
Var mýydý gönlümün aþkta kusuru?
Tereddütsüz yýkýp en muhkem suru
Döktüðüm yaþlara karýþýp yittin
Bende filizlenen caný kaybettin...
Hani “-ne var sanki“ bakýþýn var ya
Ne kadar rahattýn, nasýl cürettin…?
Ciddiye almaya deðmezmiþ güya
Bir anda üstüme çöktü ya dünya
Sanki tüm hýþmýný döktü ya dünya
Ne de çabuk bitti gördüðüm rüya
Ýki söz arasý bile hasrettin
Pusulan bozuldu yönü kaybettin...
Aþkla bir kefede tarttýn yalaný
Bilmedin kime rûh kimde sûrettin
Ýsterdim, yandýðýn ateþi taný
Sen dik duruþumun kavisli yaný
Sonsuz âfâkýmýn en sisli yaný
Kuldan gizlesen de Rabb’e âyâný
Meþrû sýfatýnla eþsiz haslettin
Geceye aldanýp günü kaybettin...
Gönlüme taktýðým tek mücevherde
Deðerin anlamý, asýl sirettin
Dert etme, üzülme! Kalma kederde
Demek ki sadâkat armýþ kaderde(!)
Demek ki yaþamak varmýþ kaderde
Ýster "-oyundu" de, ister kader de
Bir heves uðruna bizi tükettin
Sahte alkýþlarla ünü kaybettin...
Sen vatandýn bana, sen helâl ekmek
Su gibi azizdin, kutsal nimettin
Öldüm mü , nedendi “ -o yok ki “demek?
Senin gözünde ben bitmiþim demek
Koskoca bir hiçse verdiðim emek
Neye yarar artýk hayýr dilemek
Sanma vazgeçemem bende ebettin
Bugünü, yarýný, dünü kaybettin...
Haydi git, git artýk! Bakma ardýna
Anladým can deðil yalnýz þöhrettin
Bensizlik çareymiþ mâdem derdine
Bensizlik yareymiþ mâdem derdine
Beni bana býrak, deme “ -derdi ne? “
Düþürme yolunu eski yurduna
Ýlk önce kendine çok ayýp ettin,
Sonra yavaþ yavaþ beni kaybettin…
....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.