yer çekiliyor altýmdan
o gece
o saat aldýðýn söz ile
gebe býraktýðýn hislerim suyunu akýtýyor
nefesi yitik
cansýz bir manken gibi
ne yarýn kaldý elimde senden öte
ne de bahar kýþýma düþman
bizim ki
zincirli kaza aslýnda ölümle kaplý
kefen yok sadece
azrail meþkule verdi naþýmý
oysa
kundaða sarýlan bir güneþim vardý
þimdi ise
kurtlar eþeliyor leþimi
sema aðlama
sevinesi gelir kim bilir
hadi
içilen þarap boþa gitmesin otur yanýma
yaðmuru akýt meze olsun ahdýma
asla devasa niyetler sunmadým rabbýn seherine
azý az ile
bir kaþýk aþý lütuf bildim kendime
sen
körsün bitmiþ gözlerin
satýlmýþ ruhun iblisin kordan evine
benzim sönük
mum ýþýðý açýyor bukle düþmüþ alnýmý
ter dað misali abanýrken üryanlýða
ýrzýma geçiyor kin defalarca
dörde beþ kala çalýndý kapý
bileði sarýlý
kaþý gözü mimiði bile ayný
kadýn mýh gibi
ilk defa nuhu nebi saymadý
kadýný
kadýn yapan
gururdur belki...
lamour
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.