Yaðmuru getiren adamým ben
Yanaklarýný ýslatmadan aðla asyam
Dün akþam üstü annesiz bir çocuk bastým
Kabuk tutmayan yaralarýna
Sütsüz göðüslerden hep hüzün emmiþ bir çocuk
Velev ki, kokundan son nefesi çekerken öldüm
Kasten sevdim seni
Emsalsiz sevda masallarýndan yüz bularak
Kaf daðýnýn ardýnda da olsan,
Þafaða yakýn öpmeye geleceðim göz yaþlarýndan
Her göz bana deli diye bakabilir
Her ayyaþ kudurabilir yalpalamadan yürüyüþüme
Sancýlý þiirlere gebe þairleri kýskandýrarak okþa baþýmý
Asyam,
Yaðýþlý mevsimlerin koynunda uyut beni
Ve yanýk ninniler söyleyerek kundakla bu aþký
Ben asýrlar öncesinden bir çiy tanesinde düþmüþüm saçlarýna
Kurak iklimler sonrasýydý dudaðýmda ýslaklýðýn
Kaç gündoðumu bekleyerek seni bulmuþum
Kaç pusudan gözlerin sayesinde kurtulmuþum
Yorgunluðuma þefkatinle dokun
Hatrý sayýlý gülümsemelerle ýsýtsýn kokun
Ve ayýkla uykularýmdan kâbuslarý
Yaðmuru getiren adamým ben
Yanaklarýný ýslatmadan aðla asyam
Doyasýya aðla ki,
Gri bulutlarý kýskandýr mütemadiyen
---- aras ---
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.