GÜNEŞİ GÖREN KAR GİBİ ERİDİK

Zurnanýn son deliðini dünden geçtik.
Kýþ mevsimini doðum günü seçtik.
Baharý göreceðiz diye neþeyle coþtuk.
Olmadý güneþi gören kar gibi eridik.

Elde avuçta ne varsa kayýp ettik.
Sevdiklerimize,dostlarýmýza ayýp ettik.
Sadece parayý deðil vicdaný zay ettik.
Olmadý güneþi gören kar gibi eridik.

Ayak yalýn, baþ açýk çaresiz kalmýþýz.
Bayramdan bayrama doymuþ gülmüþüz.
Bin parça olup dört bir yana savrulmuþuz.
Olmadý güneþi gören kar gibi eridik.

Babanýn oðlandan,ananýn kýzdan haberi yok.
Astarýn bezden,bezin terziden haberi yok.
Sahipsiz kaldýk gömülecek mezar yeri yok.
Olmadý güneþi gören kar gibi eridik.

Eller ölü için aðlarken biz saða aðladýk.
Düðün dernekte kollarýmýzý baðladýk.
Cep delik cepken delik dedik yayladýk.
Olmadý güneþi gören kar gibi eridik.

Elim kolum baðlý ben özgür deðilim.
Öz vatanýmda ben sürgünde gibiyim.
Bir yaným bahar,bir yaný kýþ gibiyim
Olmadý güneþi gören kar gibi eridik.

Kahraman VARDI


Sosyal Medyada Paylaşın: