Bu kentin demir parmaklýklý pencerelerini seviyorum en çok Yaðmuru izlemeyi o pencerelerden. Elimin dediði soðuða yaslanmayý,ýslanmayý Ben bu kentte rüzgarýn çarptýðý duvarlarý öpmeyi seviyorum Her duvarýnda iz býrakan parmak uçlarýna dokunmayý Uçarý bir aþýk gibi esen rüzgarý en çok bu kentte seviyorum Sulara basmamaya çalýþan telaþlý ayaklarý izlemeyi Ben bu kentte, özlemeyi seviyorum Saatlerin dakikalarý kýskanmasýný... Arka koltuklarý, geminin en yalnýz tarafýný Martýlarýn en sahipsiz olanýný, en köhne kitapçýlarý Ben bu kentin unutulmuþ dipsizliðini seviyorum Bir de artýk oturulmayan banklarý.
Þimdilerde,ýslak bu kent. Sokak lambalarýnýn ýþýðýnda çizgi çizgi hayaller vuruyor yere Aðlak þemsiyeler bulutlarla dövüþüyor.. Hangi cama yaslasam baþýmý, gözyaþý oluyor saçlarýmda. Dokunulmamýþ kaldýrým kenarlarýný fetheden damlalarýn seyrine dalýyorum. Yüzü kýzarýyor kentin, yapraklarý birilerinin ayaklarý altýnda ezilirken Geceleþiyor bu kent perdelerin rengi deðiþince
Bu kentte yaþamanýn alnýndan öpmeyi seviyorum Bir de, yalnýz kalmayý sokak taþlarýyla göz göze gelince.
Özge Güngörmüþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ö.gg Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.