VAV OLMAK.
Tek uðraþým insan olmak, insanca yaþamak gâyem
Ne av peþinde koþarým, ne kimseye av olurum.
Onurumu koruyayým, olmasa da olur pâyem
Ne kem sözle yýkýlýrým, ne övgüye tav olurum.
Mücâdele gerektirir hayat denilen bu oyun
Öyle susup oturamam, olamam sürüde koyun
Kýrk yerimden kýrýlýrým, haksýzlýða eðmem boyun
Özgürlüðün ateþini tutuþturan kav olurum
Ne bilgisiz sayýlýrým ne de yakýným âlime
Bana bahþedilen ömrü yaþarým kendi hâlime
Sessiz sâkinimdir lâkin denk gelirsem bir zâlime
Akýp geçtiði yerleri kor eyleyen lav olurum
Ömrümce damlatýp yedim alýnterimi aþýma
Doðrulardan vazgeçmedim namlu dayansa baþýma
Elif gibi dimdik durdum, öyle geldim bu yaþýma
Bir tek Hakk’ýn huzurunda eðilirim, vav olurum.
Altýmayýsikibinoniki.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(Mustafa Çetiner) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.