aşk kelamı...

Artýk bitmiþ bi haldeyim ben
þimdi ne sen varsýn nede ben
yokluðun hýrçýnýyým ben þimdi
ne yokluk kaldý nede ben
bir aþk ile yanan narýmdan ne eser kaldý nedesen
hýçkýrarak aðladýðým gecelerden hiç bir eser kalmadý benden ...



Sen benim olamassýn bende senin olamam kadýn
sen yadeller dünyasýndasýn ben yâdedilme deryasýnda
aþký tatmamýþsýn belli’ki bizim aþkýmýz bilmezsin
ki zanný aþk olandan fikri sevdasýz olmaz
bilme’miþ sin sen bizi yoksa yad edemedik’mi biz seni
bizmi kýrdýk kalbini
ne iþin var yabancý kalbimizde
aþk firkat ister yürek ister kefaret ister
varmý bu sende varmý bedeninde
yoksa, iþin yok kabýmýzde yabancý
sen sevgiyi býldýnmý ,sevmekten çekindinmi
aþk firkatinde kefaret sunup
ben þems gibi, baþ verebilirim dedýnmý
bilmez misin bizi ki, sunmadýk sana kendimizi
sen varlýk aleminde yanmak diðil
tadmak istiyorsun ki biz sana tad veremedik...



Ýþte bire gafil dünya bu handýr
hanki dünyada kalan bi zamandýr
bizki bu zamana aldanbýp kaldýk
hak deryasýnda çýrpýndýk kaldýk

dahi dost kervaný koþ kaçmakta
hak kýlana deva þifa saçmakta
ki dostlar arkamýzdan bakmakta
kýlana deva verene þifasýn ya

hay ersin hay desýn
hakk katýnda hu desýn
býrak dost gonulde gezssýn
biz ne bilelim seni...




ersin akça ...
Sosyal Medyada Paylaşın: