Ben bir emekçiyim ter kokar tenim bükülmez imanla dünyayý sýrtýnda taþýyan benim gah kuru ekmektir soframda aþým bir tas su üç zeytin gah bir tabak kuru bulgur þükreder dudaðým azda verene ben bir emekçiyim alnýmda ter olur gözlerimde fer dünya inþa olur elimle yer yer ayaklarým basýnca iz býrakýr ellerimde bereket var avuçlarým ekmek tarlasý ben bir emekçiyim tanrý kullarýnýn hayat hamalý giydirirken insanlarý sýrmalý kendim kalýr sýrtý yýrtýk yamalý ben bir emekçiyim kýsmetim cüz’idir paradan puldan veren olmaz hakettiðim hakkýmý kýymet gördüðümde yok bir halis kuldan hor hakir görüþlüdür bana insan bakýmý cüz’i ücret biçilirken ter döktüren emeðime tomarca para kazanýr emeksizler takýmý ben bir emekçiyim ne havadan kazanan ne tavadan yemekçiyim
Sosyal Medyada Paylaşın:
metin şaşmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.