elais sipil duman duman
gözlerimden düþen eylül artýðý hüzünler gibi
zirvesi
buz baðlamýþ sanki dün kar yaðmýþ
þakaklarýma usul usul düþmüþ
zemherilerde kýþ gibi kar gibi elais...
elais...
sipilin göðsüne yaslý yosun tutmuþ
kötürüm olmuþ kayalar kadar suskunum
eklerken
seni yamacýmda boyun bükmüþ menekþelere
hoyrat esen rüzgarlarla sevda yüklü lirik ezgi gibi
yakamozlar kadar kýrýlgan yaðmurlar gibi ýslak
suya yazýyorum akþam ayazýnda seni þiir gibi elais...
elais...
seher vakti bir damla çið tanesi gibi
nefes nefese tutunduðum o gül teninde
sen
ah sen ince sýzýsýn ya þimdi sol yanýmda
usul usul kanayan sevgili yaramsýn hiç kapanmayan
son baharýmda dalýmda biricik beyaz gülümsün sen elais...
elais sensizliðin sabahýndayým
suskun caresiz yüreðim kan aðlýyor
senden geriye hep kahýr yüklü hasretler kalýyor...
sonu olmayan hülyalar
bir türlü sabaha ermeyen kahýr dolu geceler
elais
her akþam sen çýkmazý
hep karanlýk sensizliðin sabahý hep...
sanki hiç güneþ doðmamýþ doðmayacak gibi elais...
elais
keþke dereler gibi çaðýl çaðýl akmasaydým
yaz bahar sanýp mor akþamlara dökünmeseydim
çýrýl çýplak düþlerimi biten gün kýzýlýna yakmasaydým...
elais
yakamozlar ölüyor kuytularda ay düþünce geceden
sensiz sabahlar olmasaydý biten geceyle keþke ben de ölseydim elais...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.