Ejderhalar kaynýyor daðýlmýþ sokaklarda,
Bir takým insanlar gül diye kaktüs koklamakta,
Þehrin kaldýrýmlarýna saklanmýþ yoðunluklar da,
Kavgasýnýn adýný düzen koymuþ dehalar…
Yoðun düþünceye zaman yok düþüncesinde,
Gökyüzünün bulutlarý yayýlmýþ yol belirlemede,
Sergiler açýlmýþ þehrin yaþanan vahadetinde,
Kimi duygusal yaþamda kimide dertten inler..
Varlýklý üç beþ kiþi ortalýkta ve yýðýnla taksiler,
O þehir isyanlarý oynar ama kendince inler,
Bu yüzden temiz durmaz üstüne sis perdeler,
Kapalý kapýlar ardýnda herkes bildiðini iþler..
Boyunlarýnda madalya gurursuzluk niþanesi,
Güller açmayý unutmuþ kalmamýþ ki hevesi,
Kaçmýþ herkes kalmamýþ, kaybolmuþ neþesi.
Ceplerde kalmamýþ bir þey bazýsýnýn dolmuþ kesesi..
Aslýnda virane olmuþ içinde az kalan aðaçlar,
Bu yoldan ara sýra geçer suskun insanlar.
Bir tek onlara dokunmamýþ hain kurallar,
Ejderhalar dolmuþ onlarla kaynýyor sokaklar..
O þehirde insanlar kaktüs kokluyordu,
Ýyi güzel diye lanetler edip kusuyordu,
Hiç uðruna insanlar oradan oraya koþuyordu,
O þehir aslýnda gelecek baharý bekliyordu…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.