Aksýyorsa ayaðým, görmüyorsa bir gözüm, Engelim nedeniyle, gülenlere þaþarým, Bir zavallý deðilim, sizden saðlamdýr özüm, Ýþte budur baþarým, çok þükür yaþýyorum.
Her iki tarafýmda, varsa koltuk deðneðim, Düþünen beyinlere, gerçekten bir örneðim, Ne bir himmet isterim, ne de aptal deneðim, Hep ileri koþarým, çok þükür yaþýyorum.
Kalçamdan aþaðýyý, ezmiþse sizden biri, Nice masum bedeni, gömmüþse diri, diri, Onlara vah ediniz, onlar toplumun kiri, Seller gibi taþarým, çok þükür yaþýyorum.
Spastik özürlüysem, sanmayýn ki suç benim, Durumumdan dolayý, azalsa da sevenim, Bir felaket sonucu, yanmýþ olsa da tenim, Engel saymam aþarým, çok þükür yaþýyorum.
Ruhen mevta deðilim, her þeyi hissederim, Ne hayaller kurarým, nice bedel öderim, Ýnsanlýðý unutmam, sizden önde giderim, Sanýlmasýn naçarým, çok þükür yaþýyorum.
Ey gözleri görüp de yüreði görmeyenler! Beyinden özürlüler, suçluyu yermeyenler, Engellidir diyerek, bir deðer vermeyenler! Aklýnýza þaþarým, çok þükür yaþýyorum.
Ali KILIÇ-OSMANÝYE
Sosyal Medyada Paylaşın:
ALİ KILIÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.