Hep böyle kal; Benden uzak ve bana yakýn. Uðrama ama bu kente. esmesin rüzgarýn,sarmasýn bütün kenti kokun. Öylece býraktýðýn gibi kalayým. Azad’et beni;yüreðinden,hayalinden. Ne ben ’’Mem’’ olabildim,ne de sen ’’Zin’’ . Yýkýk kentlerin umutsuz,harab olmuþ çocuklarýn rolünü biz üstlenmeyelim hayatýn þu son perdelerinde. Kalmamýþ tek umut yüreðimde, kalmamýþ gözlerimde ne fer ,ne de yaþ. Býrak sönsün bu ateþ geçkalmýþlýklara,yarýmkalmýþlýklara alýþýrýz elbet ...
JAHR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Jann Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.