Çok düþündüm olmadý PRENSES. Yapamadým. Ayrýlýðýn adýný sen koydum.Sensiz geçecek yaþamýmda. Dün gece son defa yazdýklarýmý posta kutuna býraktým. Bu gün; Uzun bir yolculuðun ilk günündeyim. Bir dost kaybetmenin acýsýyla burkulacak kalbin. Bu gece bir diyeceðim. Bir sensiz geçecek gecelerimin ilki. Ýlk defa düþünmeyeceðim neler yazacaðým diye, kalbim küt, küt atarken beklemeyeceðim yazacaklarýný. Eðer ellerini tutmuyorsam uykunun en güzel yerinde, yüzüne düþen saçlarý okþar gibi yatýrmýyorsam bir yana. Coþku dolu bir yürekle baþka bir bedende keþfederken dünyayý, üzüntün olmayacak benden yana. Bel ki ara sýra aklýna gelirsem, Bir tebessüm kaplarsa yüzünü inan hatýrlanmak güzel þey PRENSES. Yalnýz olmayacaksýn. Uyku melekleri, yine baþucunda bekleyecek, yine uzak denizlerden selam getirecekler.
Dayanamazsam yokluðuna ara sýra gelip kapýna kulaðýmý dayayacaðým. Ve nefes alýp veriþini dinleyeceðim. Uykunun kaçtýðý geceler, hani kýrlara bakan pencerenin sað üst köþesine, asýlýp kalmýþ bir yýldýz var ya bak o yana, Seni hasret dolu bakýþlarla bekleyeceðim. PRENSES
Not; Aradan yýllar geçmiþ PRENSES ama hala unutulmadýn. Hala Anadolu’nun küçük bir kentinde yaþayan o güzel kýzý hatýrladýðým zaman, kalbim ilk günkü gibi atýyor. Hiç unutulmayacaksýn PRENSES’im. 04.05.2012.Cuma
11-06-2006-Pazar Tuðrul Ahmet Pekel Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.