geç kalmýþ bir nisan yaðmuru dolanýr durur þimdi bu þehrin üstünde koyu gölgeli. taþ duvara verip baþýmý takvim yapraklarýndan kaçarak durdurup saatleri kandýrýrým çoðu zaman kendimi...
tutuksuz yargýlanmak üzere serbest býrakýldým sevda suçundan hangi hüküm azad eder beni hangi sokaðý saklar… ve bu þehrin sokaklarýna gizlenir gölgeler bir bulutun ardý sýra … toprak kokusu ve kirpiðe dokunur tuza döner bir damla su... ve sen yarama tuz göðsüme taþ bu sevda kara...
þimdi umut ... bir masalý söylerken kaf daðýnýn ötesinde bir peri
bir gölge gelip durur kýlýç kesiði bir acýyla ortak dilimde acýdýr adýn bir þiir düðümlenir boðazýma sen yine bir baþka þehrin mavisinde ben yine kayýp.... sen bu þehrin ötesinde, uzak ben bu þehirde kurak adýnýn izinde yitiririm ne varsa bildiðim aþka dair.... çatlar toprak kurur yaprak bir damla su...
þimdi bir bahar dokunur teline sazýmýn sensizim her yaným yangýn sen gittin…seni öldüm
seni seviyorum
ÞAHBEYÝT FATÝH ÞAHÝN IÞIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
sahbeyit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.