Yorgundu gün Süzülürken gecenin koynuna Ümitleri süpürürdü karanlýk Kucaklarken ümitsizlikleri Batan güneþ yok ederken sevgileri Gece en karanlýðýndan alýrdý bedeni Sarardý sonsuz acýlarý ile Sarardý bedeni Hazýrlardý son saatlerine Ýntikamýn soðuk nefesi ile örerek Her bir kuytusu karanlýk köþelerin Seslenirdi çýðlýklarý ile Seslenirdi lal dudaklarýna Ölümü bekleyen o ümitsiz bedenin Karanlýk örterdi üzerini Yorgun gün çekilirken sessizce; ümitsizce geri
Sosyal Medyada Paylaşın:
aemin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.