Ön Ödemeliydi Koltuðun bedeli Otobüsün Yaným boþtu Hem de Sol’um
Herkes imreniyordu Bu bir Yolculuktu Bizler Yolcu Yoldaydýk Hem Uzun Hem Ýnce Gidiyorduk iþte Ýnce’den Ýnce’ye
Herkes imreniyordu bana Yanýmdaki koltuk boþ diye
Bense onlara Yanlarý dopdolu diye Sevdikleriyle beraberlerdi Elini uzatsalar dokunabileceklerdi Sevdiklerine
Farkýnda deðillerdi Sol yaný boþ olanlara Ýmrenilir mi hiç ? Haydi dedim Bir anlaþma yapalým Bir günlüðüne yerimde olmak isteyene Ýki koltuðumu birden vereceðim Çýt yok Ses yok Yanýt yok Öylesine bakýþlar Anlayan yok
Ne yazýk ki farkýnda deðiller Yanýndakine sarýlacaklarý yerde Ýmreniyorlardý Sol yanýmdaki boþ koltuða Otobüstekiler !
Feruzan KÖPRÜBAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Feruzan Köprübaşı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.