Güneþ doðmadan, gün açmadan daha
Yakarýþlar yükselir ya semaya!
Eserken esna-yý zaman!
Bülbül figan eder ya!
Hicraný giydiðinde vakit!
Taç yapraklarý kapanmaya yüz tutar,
’’Allahu Ekber’’ nidalarý yankýlandýðýnda semada,
Ezan çiçekleri açar ya!
Hani!
Yayýlýr ya dalga, dalga karanlýk
Yaðar ya kasavet!
Ney’in çilesi düþer ya nefesinde neyzenin
Karýþýr ya Züleyha’nýn kalbi!
Karýþýrým ya..!
Geç kalmadan gel…
Þiddetiyle ölümün, sarsýlýr da beden,
Yanar ya susuzluktan, medet bekler ya can!
Feri sönen gözlerin, son bir umutla baktýðýnda gel…
Güneþ tepede, gölgesiz kýzgýn yerlere,
Basýnca yanar ya ayaklar!
’Ya nefsi’ der ya herkes!
Kimsenin kimseye faydasý olmadýðý zamanda,
Býrakma beni Yâr, yetiþ...
3 Mayýs 2012