Huzurluyum, hacmi küçük, ufku geniþ senli dünyamda
sadece dört duvar, ve çok yüksek içeride kulpu olmayan demir kapýlý perdeleri bile demirden bir pencere hemen önünde deniz ayaklarým ýslak
biliyorum ki ayný gökyüzüne bakan gözler var kadifemsi, simsiyah gelincik sanki dokunduðum taþ duvarlar en parlak yýldýza bakýyorum bir de gözlerine yýldýzlarý sayýyorum, bitiyor
sadece kendi gölgeme basýyorum bir de gölgene adýmý fýsýldýyor dalgalar müþfik bir el okþarken çölde kum tanesince umut takýyor saçlarýma
gözlerim yok artýk, suretim yok isyan deðil , sahte çýðlýk da deðil gerçeðin ta kendisi, ne efsane ne de masal dað kokusu çekiyor gibiyim derin derin nefes alabiliyorum, huzurluyum
ey! düþler ülkesindeki orada kal
Simsiyah Sosyal Medyada Paylaşın:
Simsiyahım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.