kaçýncý rüyadayým kim bilir
derin uykularýn dibinde
kâh çiçekler topluyorum
kâh aðýtlar düzüyorum evin birinde
deðiþiyor yüzler zaman zaman
tanýmadýðým tanýdýk oluyor
kanýma giriyor
bir karabasana dönüyor an
eziliyorum ince ince
sesim çýkmýyor
kaçýncý rüyadayým kim bilir
bu bahçeler bu deniz
ve bu insan yüzleri derisiz
kaçýyorum
arkama bakmadan nefessiz
tutunduðum gül dökülüyor
aðlýyorum
bin bir türlü soytarýlar beliriyor
bin bir türlü oyunlar
gülüyorum
kaçýncý rüyadayým kim bilir
ne beyaz ne siyah kalýyor
renksizlik perdesinde gölgeler
son oyunlarýný oynuyor
uzanýyorum bir ele
tutmaya ramak kala
tutmaya an kala
ezelden takdirin altýna
mim konuyor...