Utansın...
Ýnsanlýk öldüyse ben mi öldürdüm ?
Düþmanýmý bile sevip güldürdüm
Vataný korudum, sanma böldürdüm
Böldüren utansýn, bölen utansýn...
Kulak týkamadým hiç fukaraya
Almadým alaya, hiç makaraya
El açýp yalvardým hep yukarýya
Allah’ý kalbinden silen utansýn...
Yalaka olmadým menfaat için
Okuyup düþündüm Safahat için
Üç günlük yalancý bir hayat için
Felekten bir gece çalan utansýn...
Yýkadým kalbimi " ar " denen suyla
Yetindim insanlýk denilen payla
Zevk için þýmarýp üç kadeh meyle
Kör-kütük bir sarhoþ olan utansýn...
Bitecek bu ömür,mahþer sýrada
Torpil, rüþvet geçmez bil ki orada
Aklýn hiç kalmasýn mülkte, parada
Hak yol varken þer/ ri bulan utansýn...
Oktay Zerrin - Bafra
_______________________
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.