olsun

farkýndayým
ben azalýrken sen çoðalýyorsun
ince bir dengesizlikteyiz
son sarmaþýklar biterken mezarlýklardan
rengim kalmasýn istiyorum dallarýnda
beni deðil ama kabir kurtlarýný iyi anlýyorsun



saz ustasý çýraðýyým ben
uzun kýþ gecelerinde akort kulaklarý törpüledim
iðde dalýnýn en sert yerinden
hem de çetin mevsimlerde dal vereninden budadým
yüreðe batanlarýn en derinini döktürürken sarý telliye
bir sana düzen tutturamadým



usandý koca veysel gönlündeki köþk’ü çalmamdan
ne kelepçeler vurdu söz dizileriyle bileklerime
kaç þato ortasýna koydum o taht’ý
býkmadan usanmadan
yedi baþlý cin’ler geçti de yerlerine
tek senden hayýrlý tel’ler gelmedi dileklerime



söz ustasý çýraðýyým ben
aðzýma tükürmüþ bir kere þatýroðlu doðarken
ölmüþ kalfam yarým kalýr beddualarým
azalýyorsun içimde peyderpey
bin parçaya ayrýlýp seven yüreðe akmak
ölümden öteye ne güzel þey
ben böyle de yaþarým






kasým



Sosyal Medyada Paylaşın: