ben.. güya kitap yazmýþ zavallý ahmak, bunak
ne kolaydýr bizi tavlamak,
tüm çabam ismimin dipnotlarda yer almasýdýr
bir “falan kitabýnýzda þöyle buyurmuþsunuz” diye duysak
mutluluðun doruklarýndayýzdýr
bu yüzden deðil midir, asistanlarýmýzýn bize muti rolleri
zýt siyasi görüþtekilere bile tahammülsüzlüðümüz
gel de gör bu köylü karþýsýnda halimi þimdi
hemen her cümlemde kusur buluyor, sözde köylümüz
mutluluðumuz utancýmýzdýr
söz veriyorum yeminler ediyorum kendi kendime
bu köylü kýzýn gözünden bakacaðým sözde fikirlerime
literatür böyledir diyorum bilgiç bilgiç nafile
herkes ayrý anlar.. kýrk delik açýyor her dediðime
mutluluk ciddiyetle okunmaktýr
halime bakýp alaycý tavýrlarla, “kýyamam” diyor
sarýlýyor.. öpüyor, kahkahalar atýyor, halime gülüyor
ben ona bakýyorum, dinliyorum savunmalardayým
ömrümün sonbaharý, sana neler sunayým da, avutayým
mutluluk sevilmek sayýlmaktýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.