Beyaz bir tül ardýndan,görünürken gözleri, Onu ilk gördüðümde,iþte þâheser dedim. Sevdalý bakýþýma,direnirken gözleri, Tanrý’nýn mukâddesi, þiirsel eser dedim.
Saçlarýný savuran, aldýrmadan yellere, Masum bir çocuk gibi,dalmýþtý hayâllere, Teninin kokusunu,benzetirken güllere, Selam verip göz kýrpsam,darýlýr küser dedim.
Bir uyanýþ irkiliþ,ruhuma sahip canda, Kývýlcýmlar çakarken,kalbime akan kanda, Þêhvetli bir arzuyla,ateþ bastý bir anda, Ýçime akýþýna,þarâbý-ý kevser dedim.