Samimiyetini çoktan yitirmiþti sözler Ve seviyorum kelimesi Cümlelerinn sonunu süslemekten Yüklem olmaktan çoktan vazgeçmiþti bile. Farkýndaydým olan bitenin ama Cesaret edemiyordum Belkide bile bile kabulleniyor Görmezden geliyordum Ama biliyordum þafak vaktinin geldiðini Sende týpký güneþ gibi beni karanlýða itiyordun Yalnýzlýða gömüyordun Ben ise seni kaybetme korkusunu yaþarken içimde Ses çýkarmýyordum soðukluðuna En imkansýz isteklerini bile olabilir ihtimaliyle kabul ediyor Sonum olsa da isteklerin Sýrf sesinden mahrum kalmayým Yanýnda biraz daha kalabileyim diye Uzun uzun cümleler kuruyor Son demini yaþýyordum senli anlarýn. Nokta koyamadýðým cümlelerimde sesim titriyor Yüreðim gidiþinin korkusunu çoktan yaþýyordu. Ben belki çoktan kabullenmiþim sensizliði Þimdi yeniden gelmiþcesine Bir misafir edasýnda yaþýyorum seni Kýrmadan, incitmeden Hiç benim olmamýþ ama HEP BENÝMSÝNMÝÞ GÝBÝ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Pektaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.