Nedamet
Ömür bir gün son bulup vakit çabuk dolacak
Hayret edip halime bir türlü þaþamadým
Can bedenden gidince gül yüzümüz solacak
Piþman olup yürekten doðruya koþamadým
Aldanýp ta þeytana þerrinden payým aldým
Düþüp heva peþine dünyaya kendim daldým
Takýlýp ta yollarda Huda’dan ayrý kaldým
Benliðimi toplayýp nefsimi aþamadým
Tüketerek heva’yla harcadým boþ vakitler
Peþin peþin ödedim çok sanarak nakitler
Sözümde duramadým bozdum cümle akitler
Hesabýný verecek bir hayat yaþamadým
Zayýf idi nefesim gürül gürül zikir yok
Aklýmýz baþta deðil düþünecek fikir yok
Aczini anlayýp ta dilimde de þükür yok
Vurup nefsimi taþa ruhumda coþamadým
Hak deseydi dillerim Hakk’a gönüller erse
Gül yüzlü ’nün baðýndan mis kokulu gül derse
Bayram olurdu öðün Rabbim affýný verse
Gürül gürül sel gibi bir türlü taþamadým
Bozkýrým nedametle içten yanýyor özü
Ayýkmadý bir türlü açýk iken çift gözü
Ölüm gelip çatýnca þehadet olsun sözü
Tövbe edip þerlere dünyayý boþamadý
01.04.2012