Ýki terminal arasý dinlediðim þiirler anlatýyor seni bana, Ýki ayrý þiir oluyorsun meleðim, Ýki ayrý þehir. Biri kucaklaþmalarý fýsýldýyor kulaðýma, Diðeri cam arkasý el sallamalarý çaðrýþtýrýyor. Kuru býraktýðý dudaklarýmý gözyaþlarýyla ýslatan, Adamlýðýmý ruhumdan çekip çýkaran, Sonra omzuna asan mert kadýným, Dilara’m…
Aklýma sen geliyorsun,aklým baþýma geliyor. Önce masum bir çocuk olu veriyorum daha sonrasýn da iyi bir insan… Sevdiðim, Hafýzasý ayrýlýklarla kirletilmiþ, Asýl kimliðini yitirmiþ, Beyni ifaal edilmiþ bir adamýn unutamadýðý tek gerçeði, Yediveren aðacýmýn,Dört mevsim açan limon çiçeði, Dilara’m…
Ben, Sen ile var olmuþum,önceden sanki yokmuþum. Kalbimden,aklýma gelmelerinde bedenim en þiddetli depremleri yaþýyor, Ve o an dizlerime aðar geliyorum,dizlerim sen bendeyken sanki beni bi kenara atýpta seni taþýyor... Sima’sý beni andýran aslen sen olan bir ateþe dönüþüyorum bazen sen olmadýðýnda, Ne yanýyor,ne eriyorum. Aslýnda gerçek þu ki; Ben senin olmadýðýn alevlerde bile kalýp kalýp buz tutuyor,tüm kalýbýmla Üþüyorum.. Bir bilsen bende ki seni, Ah bir bilsen içimde ki yerini…
Hayalinle uyumadýðým daha doðrusu uyuyamadýðým bir tek gecem bile yok, Aklýma düþmediðin hiçbir aným yok, Uzaklýðýn zehirler her yanýmý, Sevdiðim, Ve uzaklýðýn felç býrakýr sol tarafýmý… Baht karasý gözlerin neden artýk hep kederle bakýyor ? Zemheri Güneþim, Yokluðun daha bi baþka yakmaya baþladý canýmý, Þimdilerde gecem,gündüzüm,dünüm ve her günüm ah, Kutsal kitaplara girmiþ olan adýn, Sanki bir bana haram,sadece bana günah, Ýsmin ecel olsa anmaya, Ýsmin Cehennem olsa ateþinle yanmaya, Ve ismin yalan olsa kanmaya hazýr deðilmiydim ? Dilara’m…
Þimdi terminalden hareket etme vakti, Bir zaman sonra, ayrýlýk otobüsü beni senin olmadýðýn þehrime götürecek, Hoþ kal, Hoþ çakal, Hoþ çakal kadýným…
Unutma gece güneþ’im bir seni helalim bildim, Bir seni bildim. Seni bir bildim…
Çaðlar Öcal
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çağlar Öcal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.