Sen düþünce aklýma,
Ýçimdeki her çýðlýk çarmýha gerilir...
yýldýzlarým söner tek tek
vurgun yediðim gecelerimin düþlerinde boðulurum
büyütürüm baðrýmda suskularýmý
sessiz aðýtlarla ayazýma soyunurum
gölgelerimin kucaðýnda emzirdiðim mavilerim solar
solar gökyüzü, gözlerimde erir damla damla güneþ
oysa,
yaðmursuz iklimlerimde
kaç buluta, kaç gökkuþaðý yamamýþtým bir bilsen
sen düþünce aklýma,
sýð denizlerimde fýrtýnalar kopar
ve sen alabora olmuþ benliðimde,
fýrtýna sonrasý sessizliðim ve haykýramadýðým çýðlýk olursun.
þimdi,
iz taþýyan her acýya diz çöküyorum içimde
pusulasý þaþmýþ sürgünlerimin son seferindeyim
son seferindeyim,
zeytin karasý uçurum gözlerinin
bilirsin
sevmelerim yaþam kadar hafif, ölüm kadar aðýrdýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.