ANNE !

Aþýk oldum, yara aldým vuruldum anne,
Oysa demiþtin bana, sen beni kimseye yakýþtýramazdýn bilirdim,
Sevdim çok sevdim, belki o da sever diye bekledim sevmedi anne.
Benim onu sevdiðim kadar sevmedi beni anne.

Aðladým yanýmdaydýn, tesselli oldun,
Sen aðlama kýzým dedikçe ben bir kez daha vuruldum,
Sevgi emek deðilmiydi anne,
Emek vermeden sevmiþ beni, sonra da silebildi.

Affet beni anne, ben sözümü tutamadým,
Affet beni anne sevgimin önüne geçemedim,
Onun en çok insan gibi görünen yüreðine tutuldum,
Onun en çok kalbine tutuldum.

Biliyorum o yakýþýklý deðil anne, çok yakýþýklý deðil anne,
Ama ben halen çok aþýðýmm..

SEDA CÖMERT
Sosyal Medyada Paylaşın: