veda

her kayýpta yenýden diriliþ,her umutta yenýden
var oluþ degilmidir yaþam,varsýn olsun ölümler
ayrýlýklar, degilmi ki her gidenin vedasýndaki
mecburen kabullenip yüregimizde saklanan
hatýralarý anýlarda kalan sevdalar,sevdalýlar
onlarla dertleþir,gözyaþlarýyla avunuruz,
ayrýlýk saatýnde bizden uzaklastýkca
biliriz ki,biz onlara yaklaþýyoruz.
unuturum derken, unutamayisin
lüksündeki avuntuyu tasýyoruz
tutkumuzda bir bedende kaybolup
yine ayný bedende yolculuga çýkmýþýz
hayatý varlýk ve yoklukla paylaþmýþken
meger o yürekte kaybolmuþuz
hayatý beraber paylaþtýgýmýz yolculukta
buram buram özlemlerle ugurlayýp aglamýþýz
mecburi istasyonun durakladýgý iniþlerde
yüregimizle çaresizligin mecburýyetýný yaþamýþýz
geliþ ve gidiþlerin bize sorulmayan akýbetinde
yaratanýmýzla söyleþip,yaratanýmýza dayanmýþýz..

Meral tice
Meral çello
Sosyal Medyada Paylaşın: