Ey Muhammed Ümmeti, yüce Türk Milleti, uyanýp,titremenin zamaný gelmedi mi. yollardýr hep kurulan,tuzaklar vatan ve milletimi yokluga götürüyor. daha dündü, kutlandý çanakkale zaferi, unutturuyorlar bakýn, vatanýn savaþlarý. yýllar yýlý degiþti, savaþýn cepheleri, top ve tüfek yerine, içten vurmalarýyla. önce modern adýyla, verildi çirkinlikler. ilim irfan yerine yerleþti çirkinlikler. önce isimler gitti, sonra örf ve adetler. batýnýn çirkin yüzü, girdi evin içine. hayatýn akýþ yönü, yaþayýþlar degiþti, aile,örf ve adedi, silindi birden bire. egitim ve kültürün, adý kaldý sadece, ingilizce uyuyup, fransýzca uyandýk. yavaþ,yavaþ, yemekler, yok oldu soframýzda. bizdik, mermiyi süren, ellerimizle namluya. fransýz þaraplarý, batý istakozuyla, israil markasýyla, ermeniyi yaþattýk. ben, türkoglu türküm, orta asya,türkistan, türk yurdum anadolum. benim eþsiz vataným, nertede kaldý benim, ninemin yemekleri. han i annelerimizin, kekleri, pastalarý, özbe öz türk olan, her þeyi bizim olana, neyimiz kaldý artýk bu cennet vatanda evimizin içinde, bizden biri oldular. düþman cephelerde degil þimdi hep evimizde. varmýdýr, ermenistan da israil veya fransada kaç kiþi kullanýyor bize ait mallarý. aldýgýmýz her malýn tamamý onlarýndýr. atýlan her merminin bedeli paramýzdýr. unutmayalým, daha yirmi yýl önce ayný ýrkýn dölleri, yaktýlar bosna hersek i. ayþe kulin adýnda, yazar yazmýþ romaný. anlatýyor orada, iþlenen vahþetleri. sevdalinka adýnda romanda yazýyor her þeyleri. türk müslüman her kýzýn hatta küçüklerinde ýrzýna geçilerek binlerce si þehir edilmedi mi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
atilla durukan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.