dilimde aðýr bir istemsizlik
duymak istemiyorum bugün, anlamak; uçurumlarý
duyurmak ya da kendimi göðe
aklýmda bir þey yok fazlasýyla yerinde
ne saðýrlýk aslýnda ne hafýza kaybý
tekleyen bir motor gibi
içini açmadan yalandýr hani her þey
yürürsün enkazýn iskelet haliyle bile
iþte canýn ciðerin dediðin yarý yolda býrakana dek
kýlýk kýyafet nasýl kifayet örtmezse
aþklýktan da ölmez ceset!
her yaným devþirme þaþkýnlýðýnda
göðsümde sarýlý bir cevþen
kýzýyorum sövmeyi terk ettiðimde
ki; ortopedik bir dil býraktýn ardýnda diye
adýna fondip uçuþan kelebekler
bak yine geçtim belkilerin son sapaðýný
hiç farketmeden
üþüyor iþte haziran
o metazori kumpasýn zemherisinde
aysýzlýktan tökezler geceler
ayrýlýktandýr denir hani
papaðanlar bile kekelerse
bir þiiri daha ezdim geçtim az önce
koyu karanlýk diþ izleriyle
aðzýmda ufalandýkça mihrabýn
yýrtýlýyor birer bire papatyalar
hiçbir þey söylemiyor acýyan yaným
her þeyi ezberledim zannetsem de
tersine çýðlanýyor rüyâlar
ben yine eziliyorum nedense
bu ara tek kazancým olabildiðince zarar!
dudaklarýn hâlâ ýslak pul
unutmak azgýn gübre
azle þehadet parmaklar gibi
daha da çýldýrýyor dualar çiðnendikçe
s e n.. b i r.. g ü n a h olsan bile
vardan yok etmek, kula mahsus deðil iþte!
...
..
.
TopraðýnSesi
.